เพื่อแก้ปัญหาการจราจรที่ไม่เป็นระเบียบในเขตองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และเพื่อให้สอดคล้องกับแผนการกระจายอำนาจแก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตามพระราชบัญญัติกำหนดแผนและขั้นตอนการกระจายอำนาจให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. ๒๕๔๒ จึงจำเป็นต้องปรับปรุงกฎหมายว่าด้วยจัดระเบียบการจอดยานยนตร์ในเขตเทศบาลและสุขาภิบาล โดยกำหนดให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีลักษณะ ขนาดความหนาแน่นในการจราจร รายได้ และมีขีดความสามารถในการบังคับให้เป็นไปตามกฎหมายอย่างคุ้มค่าและมีประสิทธิภาพ ซึ่งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีลักษณะดังกล่าวครบถ้วน ให้กระทรวงมหาดไทยประกาศในราชกิจจานุเบกษาใช้บังคับกฎหมายนี้กับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนั้น อีกทั้งกำหนดให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นมีอำนาจในการตราข้อบัญญัติท้องถิ่นเพื่อจัดระเบียบการจอดรถและประเภทของยานพาหนะทางบกอื่นที่ไม่ใช่รถให้มีความเหมาะสมและเป็นไปตามวัฒนธรรมและประเพณีของแต่ละท้องถิ่น กำหนดที่จอดรถในเขตองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้มีหมายความรวมถึงที่จอดรถที่มีเครื่องหมายอนุญาตให้จอดรถตามกฎหมายว่าด้วยการจราจรทางบก กำหนดอัตราค่าธรรมเนียมจอดรถ หรืออาจมอบหมายให้เอกชนทำหน้าที่เรียกเก็บค่าธรรมเนียมแทนก็ได้ นอกจากนั้น กำหนดให้ผู้บริหารท้องถิ่นและพนักงานส่วนท้องถิ่นเป็นพนักงานเจ้าหน้าที่เพื่อปฏิบัติการตามที่กฎหมายกำหนด โดยมีหน้าที่และอำนาจในการจัดระเบียบการจอดรถ เรียกเก็บค่าธรรมเนียม ณ สถานที่จอดรถ สั่งให้ผู้จอดรถในที่ห้ามจอดรถเคลื่อนย้ายรถออกไป หากไม่พบผู้ขับขี่จะใช้เครื่องมือบังคับไม่ให้เคลื่อนย้ายรถ หรือเคลื่อนย้ายรถไปไว้ ณ สถานที่ที่กำหนดในข้อบัญญัติท้องถิ่นก็ได้  ทั้งนี้ ไม่กระทบถึงอำนาจของเจ้าพนักงานจราจรหรือพนักงานเจ้าหน้าที่ตามกฎหมายว่าด้วยการจราจร
           โดยประโยชน์ที่ประชาชนจะได้รับจากร่างพระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ การมีหลักเกณฑ์และวิธีการเกี่ยวกับการจัดระเบียบการจอดรถในเขตองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ทำให้เกิดความเป็นระเบียบเรียบร้อยในการจอดรถในเขตองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ลดอันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากการฝ่าฝืนจอดรถในที่ห้ามจอด และก่อให้เกิดรายได้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เพื่อนำไปพัฒนาท้องถิ่นให้ดีขึ้น

ข่าว ณ. วันที่ 26 มิ.ย. 2562 เวลา 11.21 น. โดย คุณ สุจิตรา นิลแพทย์

ผู้เข้าชม 1155 ท่าน